جنون اندیشه ای بگذار تا دل بر هنر پیچد

به دانش نازکن چندانکه سودایی به سر پیچد

حصول کام با سعی املها برنمی آید

عنان ریشه دشوار است تحصیل ثمر پیچد

نگه محو جمال اوست اما چشم آن دارم

که دل هم قطره اشکی گردد و بر چشم تر پیچد

ز آغوش نقابش تا قیامت گل توان چیدن

اگر بر عارض رنگین شبی از ناز درپیچد

تواند در تکلم شکرستان ریزد از گوهر

لبی کز خامشی موج گهر را در شکر پیچد

صدای تیغ او می آید از هر موج این دریا

در این اندیشه حیرانست دل تا از که سرپیچد

نفس هم برنمی دارد دماغ صبح نومیدی

دعای ما کنون خود را به طومار دگر پیچد

خوشا قطع امید و پرفشانیهای اندازش

که صد عمر ابد در فرصت رقص شرر پیچد

به رنگ گردباد آن به که وحشت پرور شوقت

بجای دامن پیچیده خود را برکمر پیچد

چه امکان ست طی گردد بساط حسرت عاشق

چو مژگان هر دو عالم را مگربریکدگرپیچد

تعین هرچه باشد خجلت دون همتی دارد

به کوتاهی ست میل رشته بر خود هر قدر پیچد

کسی بیدل به سعی وحشت از خود برنمی آید

ز غفلت تاکجا گرداب ما از بحر سر پیچد